donderdag 27 augustus 2015

'Mijn geld & ik' - Arie Slob


Elke week vraagt de redactie een bekende streekgenoot het hemd van het lijf over financiële kwesties.
Vandaag: Arie Slob (53), Tweede Kamerlid en fractievoorzitter van de ChristenUnie.



Arie Slob: "Naast muziek is hardlopen een manier om me te ontspannen."


Is geld het slijk der aarde?
“Ha, leuke vraag. Ik zie wel dat geld een enorme kracht is, en soms ook een vernietigende kracht. Ik vind het een opdracht om niet aan geld vast te blijven zitten. Zo voeden we onze kinderen ook op: als je moet kiezen tussen twee banen, eentje waarin jij tot je recht komt en eentje waarmee je veel meer verdient, kies dan toch maar die eerste baan. Oké, misschien heb ik makkelijk praten..."
 

Want hoeveel verdien je zelf nu?
"Pfff, dat kun je op websites nazoeken... Ik meen iets van zesduizend euro per maand. Ik heb het nog nooit zo ruim gehad."

En hoe voelt dat?
"Goed, maar het brengt wel verantwoordelijkheid mee. Het is niet de bedoeling dat je alles voor jezelf houdt. Zo hebben we studerende kinderen en ja, ook in andere opzichten kun je met geld zinvolle dingen doen. Maar daar moet je niet mee te koop lopen hè? Het verhaal van de linkerhand die niet weet wat de rechter doet.”

Op welke leeftijd leerde je met geld om te gaan?
“Nou, mijn vader was een kleine middenstander met een groot gezin, dus bij ons thuis werd elk dubbeltje omgedraaid. En vanaf een jaar of elf hielpen we als kinderen gewoon mee in het bedrijf."

Hoe moet ik me dat voorstellen?
"Zodra we vrijdagsmiddags uit school kwamen gingen we aan het werk. Vooral de jongens. Daar kregen we wel iets voor, hoor. Dat begon met vijftig cent per uur, of een gulden... Maar het was ook noodzakelijk.”
 

Wat was je eerste belangrijke aankoop?
“De stereotoren, toen ik zestien was. Muziek is voor mij altijd belangrijk geweest. En destijds vooral hárde muziek, haha! Queen, The Beatles en zo.”
 

Heb je het weleens echt krap gezeten?
“Ja, als student. Ik deed geschiedenis en maatschappijleer aan een opleiding die niet erkend was – de Evangelische Hogeschool in Amersfoort – en waarvoor ik dus geen studiebeurs kreeg. Mijn vader was al overleden en mijn moeder heeft mij toen ondersteund met drie keer kinderbijslag. Intussen werkte ik er zelf ook bij. Na mijn staatsexamen ben ik gelijk doorgestoomd naar mijn doctoraal geschiedenis in Groningen. Ik wil het geen armoede noemen, maar dat was wel bikkelen, ja.”

Waarop zou je het eerst bezuinigen?
“Als muziekliefhebber permitteer ik me een abonnement op Spotify voor een tientje per maand. En als ik zou móeten bezuinigen – tja, dan hoort dat bij wel het laaghangende fruit dat het eerst wordt geplukt... Al zou ik het jammer vinden.”

Heeft reclame weleens vat op je? 
“Nee, ik ben totaal immuun voor reclame. Sterker nog: reclame irriteert me, zeker die spotjes tijdens een speelfilm.”

Wat is je grootste uitspatting?
 
“Tja, wat noem je een uitspatting? Na twintig jaar hebben we een huis gekocht aan de rand van Zwolle, maar dat was een bewuste keus waar naartoe gewerkt is. Ach, laat het abonnement op Runner’s World dan maar mijn uitspatting zijn. Naast muziek is hardlopen een manier om me te ontspannen. Dus ik heb altijd mijn hardloopschoenen bij me én de nieuwste Runner’s World in mijn tas... Kijk, hier zie je voedingstips, met recepten. En achterin staat altijd de hardloopkalender; daar kijk ik op zodra ik tijd over heb, om te zien of er ergens nog een leuke loop is. Ja, ik weet het: er zijn mensen die geld besteden aan oude auto’s, of een boot. Maar daar heb ik gewoon geen behoefte aan.”


(de Stentor / AD Nieuwsmedia, &-Katern, 26-08-2015)