donderdag 20 oktober 2011

'Als een koppel ganzen'

Rondane Kwartet: samenspel als levensmetafoor

 Ze spelen samen sinds 2002. Hun passie voor minimal music, en speciaal voor het werk van Simeon ten Holt (1923), bracht Petra van Oort, Robert Lambermont, Laura Sandee en Daphne Keune bijeen. In 2010 maakten ze als Rondane Kwartet twee cd’s binnen een jaar. Dit najaar treden ze op ze in een film van regisseur
Ramon Gieling: “Over Canto”.

Cover cd Rondane Kwartet
door Margaretha Coornstra

“Hoe Canto Ostinato de levens van negen mensen veranderde,” belooft de trailer van Over Canto. De levens van het Rondane Kwartet zijn hier niet bij opgeteld, maar ook daar liet het monumentale werk zijn sporen na. Het viertal rekent zich tot “de tweede generatie pianisten die zich bezighoudt met de muziek van Simeon ten Holt”. Trait d’union was Robert Lambermont, die als beeldend kunstenaar en pianist persoonlijk bevriend is met de hoogbejaarde maestro uit Bergen. Vorig jaar zette het Rondane Kwartet twee van diens werken op cd: ‘Canto Ostinato’ en ‘Horizon’.

Wat fascineert jullie zo aan minimal music voor vier vleugels?
Woordvoerster Petra van Oort: “Het gaat ons vooral om het samenspelen en een sfeer neerzetten. De technische uitdaging is om spatgelijk te blijven, want je werkt eigenlijk met vier slaginstrumenten. Maar tegelijk heeft de muziek een meditatief karakter. En door de lengte van zo’n stuk krijg je een andere tijdsbeleving: enerzijds lijkt de tijd stil te staan, anderzijds gebeurt er van alles. Dan is het de kunst om én de lange lijn vast te houden én om samen in een soort flow te raken.”

Dat vergt toch wel een stevige klik als musici onderling?
“Jazeker. We repeteren dan ook wekelijks. Dat lijkt veel, maar het is echt nodig om helemaal op elkaar ingespeeld te blijven. Ik zeg altijd: we zijn net een koppel ganzen. Iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten, en ieder moet soms de leiding nemen om daarna weer terug te treden. Het is geven en nemen, net als in het echte leven.”

Het pianokwartet als levensmetafoor?
“Ja, eigenlijk wel! Momenteel ervaren we dat des te sterker, in deze periode van bezuinigingen. Al die duivelse dilemma’s: wie krijgt wel geld, wie niet..? De huidige omstandigheden vragen om specialisatie, om iets waarin je je onderscheidt van anderen. Natuurlijk vinden we het heel erg dat uitgerekend de cultuur weer het slachtoffer is. Maar we proberen er zo goed mogelijk mee om te gaan, door naast kunstenaar ook ondernemer te zijn en actief sponsoren te werven voor onze projecten. Dus we doen precies wat de politiek nu voorschrijft.”

© Margaretha Coornstra, i.o.v. Luister, augustus 2011