zaterdag 13 april 2013

Fortissimo troef bij New Masters on Tour



New Masters on Tour:
Yoonie Han (piano) & Airi Suzuki (viool)
Odeon Zwolle, 9 april 2013


 
Bach/Busoni: Chaconne in d, eerste maten

door Margaretha Coornstra 

Ze duikt pardoes in het diepe. De Zuid-Koreaanse pianiste Yoonie Han opent het concert – zonder onnodige praatjes vooraf – met de monumentale Chaconne in d van Bach. En haar ferme aanslag bij de forte beginakkoorden roept (wonderbaarlijk genoeg, want langs de illustere omweg van Busoni’s laatromantische transcriptie!) associaties op met de authentieke vioolversie op darmsnaren: dat rauwe randje aan die akkoorden, hier wellicht mede veroorzaakt door de slecht gestemde vleugel.
Niet iedereen zal het waarderen, en toch: het hééft iets. Want Yoonie Han is een temperamentvol muziekdier. Van bijtend staccato tot peinzend legato, van opstandig fortissimo tot berustend pianissimo: haar visie op de Chaconne komt even fel doorleefd als weldoordacht over.

Han vervolgt haar aandeel met Liszt (En Rêve en Valse-Impromptu uit de Grandes Études de Paganini) en Granados, wat iets teveel van hetzelfde oplevert. Maar in El amor y la muerte beneemt haar verteltrant je toch weer de adem. Enkele misslagen tussendoor doen daaraan niets af: hoofdzaak is dat ze nergens verzandt in steriele virtuositeit.

Haar Japanse vioolcollega Airi Suzuki is minder gelukkig, want begeleider Sander Sittig hoort zichzelf kennelijk graag spelen. Voeg daarbij de wijd openstaande vleugel en de uitkomst is dat ‘new master’ Suzuki deerlijk ondergesneeuwd raakt. Mozarts Sonate in Bes (o, genadeloze transparantie van Amadeus!) wordt gereduceerd tot bijtijds de juiste noten pakken. Halverwege het Andantino krijgt Sittig blijkbaar iets in de gaten, want hij neemt éven gas terug en dat is een verademing. 

Maar bij de Sonate in A van Franck gaat het weer mis. Hoewel Suzuki zichtbaar een afgewogen interpretatie heeft gepland, kan ze die vanavond niet in praktijk brengen: elk pianissimo gaat verloren in het aantal decibel achter haar. En in de dramatische finale hoor je twee partijen wanhopig tegen elkaar opboksen om zelf uit de verf te komen. Jammer, héél jammer.

© Margaretha Coornstra, i.o.v. de Stentor, 11-04-2013