door Margaretha Coornstra
ELBURG – Twee grote pinguïns staan wat verwezen te kijken op
hun rotsje in de stadsgracht. Bij nadere beschouwing blijkt een van hen oude sneakers
te dragen. Nog aandachtiger observatie leert dat er een ritssluiting in zijn
pak zit: het ogenschijnlijke pinguïnlichaam herbergt een mannetje dat de
omgeving bespioneert. Dit object is typerend voor de Weesper kunstenares Ilona
Woltring, die haar ‘waterprojecten’ graag vrolijk en laagdrempelig houdt, “om
samen om kunst te kunnen lachen.”
Beide pinguïns zijn gemaakt van polystyreen, een chic woord voor piepschuim. Ook elders blijkt vooral het materiaalgebruik een verrassend aspect van dit Vestingval. Neem nu de vorstelijke japonnen van pannensponsjes en isolatiefolie, vervaardigd door textielkunstenares Lia Luijendijk. Of de zestiende eeuwse kragen van kaarsvet en kleurige muiltjes van keramiek door Tineke van den Eerenbeemd. Poëtisch, ja bijna sprookjesachtig zijn de lichtobjecten van Peter Schudde, gemaakt uit gerecycled elektronisch afval. ‘E-waste Art’, zo duidt hij zelf dit werk aan.
Maar ook wie het liever zoekt in de traditionele vormen en materialen kan zijn hart ophalen. Bijvoorbeeld aan de bronsplastieken van Willem Bultman, de reusachtige landschapsaquarellen van Johan Meeske of de portretten in olieverf van Hetty van Putten.
Beide pinguïns zijn gemaakt van polystyreen, een chic woord voor piepschuim. Ook elders blijkt vooral het materiaalgebruik een verrassend aspect van dit Vestingval. Neem nu de vorstelijke japonnen van pannensponsjes en isolatiefolie, vervaardigd door textielkunstenares Lia Luijendijk. Of de zestiende eeuwse kragen van kaarsvet en kleurige muiltjes van keramiek door Tineke van den Eerenbeemd. Poëtisch, ja bijna sprookjesachtig zijn de lichtobjecten van Peter Schudde, gemaakt uit gerecycled elektronisch afval. ‘E-waste Art’, zo duidt hij zelf dit werk aan.
Maar ook wie het liever zoekt in de traditionele vormen en materialen kan zijn hart ophalen. Bijvoorbeeld aan de bronsplastieken van Willem Bultman, de reusachtige landschapsaquarellen van Johan Meeske of de portretten in olieverf van Hetty van Putten.
“Het oude en het nieuwe met elkaar verbinden” luidt een van
de doelstellingen van het Vestingval. En ja, de Elburger vesting bewijst zich
telkens weer als een uitgelezen decor voor hedendaagse kunst. De ‘monumentendichtheid’
(de hoogste van Nederland!) garandeert illustere expositieruimtes. Neem nu de ondergrondse
Kazematten bij de stadspoorten. Of een sierlijke negentiende eeuwse Theekoepel,
waarin welgestelde burgers ’s middags aangenaam verpoosden. De piepkleine Muurhuisjes,
waar in dezelfde tijd de allerarmste gezinnen woonden. Of de Asschuur, waarin
de as werd verzameld als meststof voor akkers en weilanden.
Het totale ‘kunstparcours’ beslaat een kleine vierkante kilometer. En pas op: straten en steegjes zijn goeddeels geplaveid met kasseien, rivierkeien en ouderwetse klinkertjes, dus laat de hoge hakken maar liever thuis.
Het totale ‘kunstparcours’ beslaat een kleine vierkante kilometer. En pas op: straten en steegjes zijn goeddeels geplaveid met kasseien, rivierkeien en ouderwetse klinkertjes, dus laat de hoge hakken maar liever thuis.
Toch: hoe geslaagd het geheel ook oogt, achter de schermen valt
het niet mee om financieel het hoofd boven water te houden, bekent Vestingval-voorzitter
Mariet Boersma. Zo moest het bestuur dit jaar afzien van de kunstdisciplines dans
en literatuur. Gelukkig komt muziek wel aan bod. Dat begon al bij de
openingsceremonie op 13 mei: aanstormend gitaartalent Viktor Koning (19) van
het Zwolse ArtEZ Conservatorium oogstte hartgrondig ‘Bravo!’-geroep met zijn virtuoos
optreden in de Raadzaal. En ja, natuurlijk zou de Vestingval-organisatie in
2016 dolgraag het eerste lustrum vieren. Maar het is de vraag of dat gaat
lukken. “De bodem van de schatkist is bereikt,” constateert Mariet Boersma spijtig.
“Deze editie is nog nét gelukt dankzij onze vrijwilligers en de bescheiden
sponsoring door een paar lokale organisaties. Ja, vorig jaar hebben we nog de
gemeente Elburg benaderd. Maar die gaf ons toen al te verstaan dat het
Vestingval niet meer op subsidie hoefde te rekenen. Dit jaar hebben we dus maar
geen aanvraag meer ingediend…” Ontzettend jammer, benadrukt ze: “En dat terwijl
wij toch elk jaar Elburg tien dagen lang op de kaart zetten als cultuurstad.”
Vestingval Elburg
Openingstijden: 14 t/m 23 mei, dagelijks van 11.00-17.00 uur (behalve zondag).
- 15, 16, 22 mei om 15.00 uur en 19 mei om 10.00 uur: beiaardier Martien van der Knijff bespeelt het carillon van de Sint Nicolaaskerk.
- 20 mei, 14.00 & 15.00 uur: Susterenkoor St. Agnes, Kloosterkapel van het Museum Elburg
- 23 mei, 15.00 uur: orgelconcert door Maarten Seijbel op het Quellhorst-orgel, Sint Nicolaaskerk.
- 19 & 22 mei, 13.00 & 15.00 uur: rondleiding Kunstcollectie Van Twillert (start vanaf Museum Elburg).
www.vestingvalelburg.nl
Openingstijden: 14 t/m 23 mei, dagelijks van 11.00-17.00 uur (behalve zondag).
- 15, 16, 22 mei om 15.00 uur en 19 mei om 10.00 uur: beiaardier Martien van der Knijff bespeelt het carillon van de Sint Nicolaaskerk.
- 20 mei, 14.00 & 15.00 uur: Susterenkoor St. Agnes, Kloosterkapel van het Museum Elburg
- 23 mei, 15.00 uur: orgelconcert door Maarten Seijbel op het Quellhorst-orgel, Sint Nicolaaskerk.
- 19 & 22 mei, 13.00 & 15.00 uur: rondleiding Kunstcollectie Van Twillert (start vanaf Museum Elburg).
www.vestingvalelburg.nl
(i.o.v. de Stentor, 18 mei 2015)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten