vrijdag 17 juli 2015

De Ochtend van 4: niet óver klassiek, maar mét klassiek


Het is alweer een dik jaar geleden dat Margriet Vroomans om 7 uur ’s ochtends de Radio 4-luisteraars begroette als hun nieuwe presentator. Waar tot januari 2010 Hans Haffmans met Viertakt Vroeg een programma presenteerde óver klassieke muziek, is KRO’s  Ochtend van 4 vooral een programma mét klassieke muziek.  Op maandag is Mieke van der Weij de gastvrouw, op andere werkdagen Margriet Vroomans. Het nieuwe format – een mix van toegankelijke klassieke muziek en luchtige nieuwsgesprekken - zoekt bewust een groter publiek. [interview uit 2011]

door Margaretha Coornstra

“Ik ben geen kenner, ik ben een liefhebber,” zo typeerde Margriet Vroomans zichzelf een jaar geleden. Wat bedoelde ze daarmee?
“Nou ja, ik ben geen musicoloog en geen musicus. Het programma wordt samengesteld door musicologen. Maar zelf hoor ik eerder bij het publiek dat wij willen aanspreken. Mensen die van klassieke muziek houden en in een rustige sfeer, in een zogeheten 'slow zone', aan hun dag willen beginnen. En die door het programma misschien geïnspireerd raken om naar sommige muziekstukken wat vaker te luisteren of er iets over te lezen. Dat heb ik zelf regelmatig: dat ik na zo’n Ochtend van 4 toch iets meer wil weten over een componist, en meer werk van hem wil leren kennen.”

Kunnen we zeggen dat De Ochtend van 4 minder elitair is dan Viertakt Vroeg?
“Elitair vind ik een te negatief woord. Daarmee zet je alle kenners van klassieke muziek als elitair weg. Viertakt Vroeg was niet elitair, het was gewoon een programma over klassieke muziek. Maar we hebben de formule wel veranderd, omdat we meer luisteraars willen bereiken. ‘Meer’ wil zeggen: ook de mensen die eigenlijk best graag klassieke muziek horen, maar voor wie de drempel gevoelsmatig nog te hoog is. Bijvoorbeeld doordat ze het idee hebben dat je er eerst veel vanaf moet weten om ervan te kunnen genieten.”

Hoe reageren luisteraars op de mix van muziek en nieuwsgesprekken?
“Laatst sprak ik nog een collega van een andere omroep, die vertelde hoe goed hem die combinatie beviel: “Want ik vind het heerlijk om ‘s morgens naar muziek te luisteren, zonder het nieuws tot in detail te volgen. Maar tegelijk wil ik niet volledig afgesloten zijn van de buitenwereld.”
Kijk, dat is precies wat ons voor ogen stond. Niet die constante staccato nieuwsstroom van Radio 1, maar wel contact houden met de werkelijkheid. We zoomen ook in op het culturele nieuws; dat is een apart onderdeel van het programma. En op vrijdag hebben we  A.L. Snijders, winnaar van de Constantijn Huygens Prijs 2010, met een pasgeschreven ‘zkv’, een Zeer Kort Verhaal: fijnzinnige observaties in enkele zinnen, werkelijk juwééltjes..! Met zulke elementen proberen we De Ochtend van 4 voor steeds meer mensen aantrekkelijk te maken.”

Vanwaar jouw eigen liefde voor klassieke muziek? Van huis uit meegekregen?
Ja, ik ben zelfs een van de weinigen thuis die geen instrument bespeelt. Mijn ouders zijn echte liefhebbers, die met name altijd heel veel hebben gezongen. Mijn moeder zat vroeger bij het Haagse jongedameskoor ‘Door Zingen Levensvreugde’, kortweg Dozile genoemd. Mijn vader was lid van De Verenigde Zangers, ook in Den Haag. Mijn jongste broer is pianist in het Metropole Orkest en mijn zoon studeert nu jazzpiano aan het conservatorium... En tja, zelf heb ik ook altijd veel van klassieke muziek gehouden. Maar op een of andere manier had ik nooit de tijd en het geduld om zelf een instrument te leren bespelen. En waarschijnlijk had ik ook niet genoeg talent.”

Maar nu duik je alsnog in de muziekhistorie om toelichtingen te schrijven. Ik ving iets op over Verdi, die zich te Scheveningen zeer onbehaaglijk voelde bij het besef hoe diep Nederland onder de zeespiegel lag...
“Verdi hoorde bij het thema van deze zomer: buitenlandse componisten die Nederland hebben bezocht. De teksten rond zulke hoofdthema’s worden door de samenstellers van het programma geschreven. Daarnaast krijg ik tekstuele bouwstenen aangeleverd van de muzieksamenstellers, en aan de hand daarvan schrijf of herschrijf ik inderdaad zelf de verbindende teksten. En daar probeer ik dan geen lesje van te maken, met jaartallen en stijlkenmerken en zo. Ik zoek liever een anecdote waarin mensen iets van zichzelf herkennen, waardoor ze zich enigszins met de componist kunnen identificeren.”

Zodat ze zich meer en meer thuis gaan voelen in de klassieke hoek?
“Ja. Want er zijn nog zoveel mensen die simpelweg niet gewend zijn om naar klassieke muziek te luisteren en daarom niet gauw op Radio 4 zullen afstemmen. Ik denk aan jongeren, maar ook aan mensen uit niet-Westerse culturen. Telkens als ik in de concertzaal kom, zie ik een wat ouder en grotendeels wit publiek. Dat vind ik ontzettend jammer! Ik denk dat je er als programmamaker terdege rekening mee moet houden dat de samenstelling van de Nederlandse bevolking is veranderd. Dat hier veel mensen wonen die niet met de Europese cultuur zijn opgegroeid. En dat we, als we het maatschappelijk draagvlak voor klassieke muziek overeind willen houden, ook hen daarbij moeten betrekken.”


KRO De Ochtend van 4, Radio 4, maandag t/m vrijdag 07:00 - 09:00

(i.o.v. Luister, 2011)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten