Een romantisch huisconcert
Voorafgaand persbericht:
"Klassieke muziek kan feestelijk en
gezellig zijn. Sopraan Clara de Vries, haar leerling Rob de Bree (tenor), hun
pianist Noor van Duinen en Noors leerling Gerben Dirven hebben dat bewezen. In een apart huisconcert op een
bijzondere plek (een romantische woonboerderij aan de IJssel tussen Zalk en
Hattem) hadden zij samen met 60 bezoekers een vrolijke, sprookjesachtige
middag. Iedereen reed na afloop opgeruimd via de Geldersedijk de werkweek
tegemoet. Men had iets meegemaakt; men was ervan opgeknapt.
Dat was op 8 juli. Het gaat op
zondagmiddag 30 september aanstaande weer gebeuren. In een gemoedelijke omgeving zonder
afstand tussen muzikanten en publiek creëren liederen en duetten van Schubert,
Mendelssohn en Schumann (op teksten van Heine en Von Chamisso) een persoonlijke
sfeer waarin iedereen zich op z’n gemak voelt. Het gaat over gecompliceerde
menselijke gevoelens. Daar ga je voorzichtig mee om.
Na de pauze schakelen de zangers en
hun begeleider over op een ander register. De gevoelens die de muziek tot
uitdrukking brengt, komen recht uit het hart en krijgen de vrije loop.
Uitbundig blij en soms meeslepend bedroefd laten de zangers horen wat de liefde
met hen doet. Aria’s en duetten uit Die Zauberflöte getuigen van de
onverbiddelijke macht van de liefde. Liederen van Pauline Viardot gunnen de
bezoekers een blik in het vrouwelijk gemoed dat door de magische liefde is
aangeraakt.
Aan het slot van dit gevarieerde
programma zitten de gasten midden in scènes van beroemde opera’s en operettes:
Parelvissers, Land des Lächelns, Zigeunerbaron. Iedereen die houdt van zang,
klassieke muziek en romantische liefdesavonturen, is van harte welkom."
© Rob de Bree, 2012
Moritz von Schwind, 'Schubertiade' |
Biedermeier huisconcert aan de IJssel
Clara de Vries & Rob de Bree (zang)
Noor Slump-van Duinen & Gerben Dirven (piano)
en Guido Slump (gastheer)
Geldersedijk Hattem, zondag 30 september 2012
Noor Slump-van Duinen & Gerben Dirven (piano)
en Guido Slump (gastheer)
Geldersedijk Hattem, zondag 30 september 2012
door Margaretha Coornstra
Een zonovergoten herfstdag op de Veluwe, een rietgedekte
boerderij tegen de rivierdijk – sfeervoller locatie voor een klassiek
huisconcert is nauwelijks denkbaar. Binnen versterken antieke mahoniehouten meubels
en zacht getinte gobelin wandtapijten de sfeer van nostalgie. Terwijl enkele
tientallen gasten hun plekje zoeken, zit een jongeman over het toetsen van een
oude zwarte Bechstein-vleugel gebogen en laat dromerige pianoklanken door het
salon dwarrelen.
Romantische liederen
Het programmaboekje toont een uitgekiend programma, waarbij voor de pauze het Duitse romantische Lied centraal staat. Flarden uit Schumanns cyclus Frauenliebe und -Leben (met teksten van Adelbert von Chamisso) zijn ingenieus vervlochten met poëzie van Heinrich Heine, getoonzet door Schubert en Mendelssohn.
Het programmaboekje toont een uitgekiend programma, waarbij voor de pauze het Duitse romantische Lied centraal staat. Flarden uit Schumanns cyclus Frauenliebe und -Leben (met teksten van Adelbert von Chamisso) zijn ingenieus vervlochten met poëzie van Heinrich Heine, getoonzet door Schubert en Mendelssohn.
Twee beroepsmusici (sopraan Clara de Vries en pianiste Noor
Slump-van Duinen) en twee bevlogen amateurs (tenor Rob de Bree en pianist
Gerben Dirven) geven tezamen gestalte aan wat Clara ‘De Deutsche Seele ten top’
noemt. Neerlandicus Rob de Bree, sinds vier jaar zangleerling van Clara,
voorziet het repertoire van fijnzinnige cultuurhistorische inleidingen. Daarbij
grijpt hij niet hoog en graaft niet diep; hij licht slechts een tipje van de
sluier op. Een vleugje relativerende humor ontbreekt daarbij niet.
Aan Clara de eer om dit huisconcert te openen met het verstilde Seit ich ihn gesehen, dat gelijk het thema introduceert: de ontluikende liefde tussen man en vrouw, met alle verwarrende gewaarwordingen van dien. Rob bezingt onder meer een vakantie aan zee, met Das Fischermädchen (Schubert). Kenmerkend aan beider voordracht zijn de bedachtzame dictie en dynamiek. Alle twee zijn ze letterlijk verstaanbaar. En ze accentueren dichtregels met volumewisselingen en cesuren, daarin soepel en vaardig begeleid door pianiste Noor van Duinen. De akoestiek in huize Slump-van Duinen blijkt overigens heel schappelijk voor kamermuziek.Tijdens de duetten neemt de relatief zachte zangstem van Rob een bescheiden plaats in naast de geschoolde sopraan van Clara. Maar in liederen als Am Meer (Schubert) en Ich wollt’, meine Schmerzen ergössen sich treedt hij krachtig naar voren met een weldoordachte interpretatie.
Voor een instrumentaal intermezzo zorgt Gerben Dirven,
leerling van Noor van Duinen. Met een smaakvolle parafrase op het Ständchen van
Schubert, zó integer benaderd en aandachtig weergegeven dat je plotseling weer
beseft: wat een ontroerende muziek is dit eigenlijk.
Heinrich Heine |
Natuur en liefde
Na de pauze echter laten de musici alle mijmering en
schroomvalligheid achter zich voor ‘Vrolijke aria’s en liederen over natuur en
liefde’, zoals dit gedeelte heet. Zo zingt Clara een drietal mazurka’s van
Fréderic Chopin, bewerkt door Chopins tijdgenote en goede vriendin Pauline
Viardot. En wat komt Clara’s elegante timbre prachtig tot haar recht in deze
zwierige, Franstalige liederen!
Even verfrissend zijn haar bijdragen in een paar opera- en
operettefragmenten. Een paar duetten uit Die Zauberflöte en Pamina’s aria Ach,
ich fühl' ’s geven de indruk dat ze bij Mozart nog beter op haar plaats is dan
bij Schumann; ja, dat haar stem eigenlijk
de grote lijnen en ruime tessituur van de opera verlangt. Ook bij Rob zie en hoor je zijn affiniteit met Die
Zauberflöte. Als een ware Papageno toont hij een ontwapenende dosis komisch
talent, zonder te vervallen in flauwiteiten. De baritonpartijen gaan hem
overigens comfortabel af, al deinst hij evenmin terug voor Tamino’s tenorpartij in het uitputtend legato van
Dies Bildnis ist bezaubernd schön. Compliment ook aan Noor
van Duinen die, zelfs al betreft het hier een klavieruittrekesel, consistent mozartiaans begeleidt, met heldere aanslag en
spaarzaam pedaalgebruik.
Nog zo’n geanimeerd, zelfs aanstekelijk moment: het humoristisch
duet Wer uns getraut uit Der Zigeunerbaron van Johann Strauss jr. Gastheer
Guido Slump (die zich tot dusver bescheiden op de achtergrond heeft gehouden)
bewijst hier goede diensten in zijn spreekrol als ondervrager van het
zigeunerkoppel.
Dat ook hij over een zangstem beschikt, bewijst het onbetwiste pièce de résistance van dit intieme huiskamerconcert: het beroemde duet uit De Parelvissers. Guido onthult hier een welluidende bariton, die zich fraai verstrengelt met een lyrisch uit de verf komende tenorpartij van Rob. Met vereende krachten tillen ze Bizets karakteristieke harmonieën verrassend gaaf over het voetlicht, recht naar het hart van de aanwezigen. Het publiek applaudisseert verrukt en er weerklinken verzuchtingen als: “Tjonge, dit is nog eens echt een leuk middagje!”
Papageno (door librettist Emanuel Schikaneder) |
Dat ook hij over een zangstem beschikt, bewijst het onbetwiste pièce de résistance van dit intieme huiskamerconcert: het beroemde duet uit De Parelvissers. Guido onthult hier een welluidende bariton, die zich fraai verstrengelt met een lyrisch uit de verf komende tenorpartij van Rob. Met vereende krachten tillen ze Bizets karakteristieke harmonieën verrassend gaaf over het voetlicht, recht naar het hart van de aanwezigen. Het publiek applaudisseert verrukt en er weerklinken verzuchtingen als: “Tjonge, dit is nog eens echt een leuk middagje!”
En het is precies deze reactie die het welslagen van dit project verwoordt. Want wat zich hier voltrok, was een onvervalst biedermeier
huisconcert: intiem, laagdrempelig en pretentieloos. Een primair sociaal
gebeuren, dat de kunst bij de mensen brengt in plaats van omgekeerd. Met
gelijkwaardige rollen voor musicus en luisteraar.
© Margaretha Coornstra, 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten