Fascinerend recital door studenten van Boris Berman

Zomerserie The International Holland Music Sessions
Esther Park & Lee Dionne (piano)
Odeon Zwolle, donderdag 16 augustus
****

door Margaretha Coornstra

Ze komen allebei uit de VS, deze Yale-pianostudenten, en reisden met hun meester Boris Berman mee voor The International Holland Music Sessions (TIHMS). Esther Park (1984) is nochtans een geboren Koreaanse en straalt dat nog steeds uit: beminnelijk-formeel praatje ter inleiding, zilveren schoentjes onder een roodsatijnen avondjapon. Want in Korea hecht men aan decorum, en eerlijk is eerlijk: als publiek voel je je daardoor extra serieus genomen.

Qua spel is het Park dan ook ernst, merk je aan Mendelssohn’s Fantasie opus 28. Haar wat aftastende aanhef maakt snel plaats voor een kordate aanslag. Ze speelt weldoordacht, sierlijk articulerend bij opvallende harmonische wendingen. In Chopin’s Impromptu nr. 2 in Fis komt ze zelfs wat cerebraal over, ten koste van de mijmerende sfeer. Maar haar analytische aanpak zorgt voor een fascinerende interpretatie van Bartóks ‘Out of Doors’ (1926), het muzikaal verslag van een nachtwandeling door de natuur. Zo kloek en uitdagend als ze With Drums and Pipes neersmijt, zo peinzend en luisterend speelt ze The Night’s Music, met een verwonderde gezichtsuitdrukking alsof ze zelf door het Hongaarse landschap loopt.

Net als Park laat medestudent Lee Dionne (1989) de Russische afkomst van docent Berman indirect horen via theatrale fortissimi en virtuoos parelend passagewerk. Toch is Dionne’s verteltrant emotioneler. Chopin’s Fantasie in C opus 49 toont een even beweeglijke als vloeiende dynamiek; het notenbeeld leeft, ademt onder zijn handen.
En Schumann’s Fantasie in C opus 17 wordt een belevenis. Allereerst dankzij ’s mans fenomenale concentratie en inleving, van opperste extase tot intense bezonkenheid. Én doordat hij tussendoor telkens de tijd neemt om zijn smokingjasje uit te trekken, met een zakdoek het zweet van zijn voorhoofd te wissen en zorgvuldig zijn bril af te drogen. Niet ostentatief, eerder schroomvallig. Maar wel opluchtend authentiek.

© Margaretha Coornstra, i.o.v. de Stentor, 18-08-2012